შესავალი: თქვენ გიფიქრიათ იმაზე, თუ რატომ შეიძლება მოკლა საყვარელი ადამიანი? მე კი უკანასკნელი ორი თვეა მხოლოდ ამაზე ვფიქრობ.
მეტი სიცხადისთვის და ალტერნატიული ვარიანტების განხილვისთვის მთელ ჩემი დროისა და ფიქრის მარაგს ვხარჯავ.
ახლაც, აყროლებული სიგარეტით ხელში ძველებურ საბეჭდ მანქანაზე ვწერ ამ ყველაფერს და წინასწარ გული მიწუხს იმის გაფიქრებაზე, თუ რა იქნება ამ ღამესაც რომ ვერ დავიძინო. უფრო მეტად გასაგები, რომ გავხადო ჩემი აბდაუბდა, ვეცდები ავხსნა საგნების თანმიმდევრობა. ეს ცოტა ძნელია, რადგან არსებული სიტუაცია ზუსტად იმის ასახვაა, რასაც ჩვენ წარმოვადგენთ და საკუთარ თავზე საუბარი კი მეტად მეზარება იმისთვის, რომ ამაზე დიდხანს შევყოვნდე. ერთადერთი, რაც ახლა მაღელვებს გუშინდელს მერე დაკარგული ძილია. თითქმის ორმოცდარვა საათი ხდება, რაც ვერაფრით ვახერხებ დაძინებას და უკვე უცნაური შეგრძნებებიც მეუფლება ამის გამო.
თავიდან ყურადღება არ მიმიქცევია იმისთვის, რომ ტელევიზორთან წინანდელზე უფრო დიდხანს შემოვრჩი, მაგრამ როცა დამათენდა თავზე და წინა საღამოს დალეულმა არაყმა ვერაფერი მომიხერხა, მაშინვე ცუდად მენიშნა. დღეც ერთთავად უაზროდ გავატარე, თითქმის ორი კოლოფი სიგარეტი მოვწიე, არც ლუდი დამიკლია, თუმცა ძილის წინ წამოსული მოთენთილობა მაინც არ მომკარებია.